Liliane Ginerva Macpherson

Wiek:22 lata
Data urodzenia:październik 23, 1992 rok
Miejsce urodzenia:Glasglow, Szkocja
Nadnaturalność: pół demon - nie wykazuje żadnych zdolności nadnaturalnych

Historia postaci

22 lata temu, w jednym z najbardziej obskurnych szpitali w Glasglow urodziłam się ja, Liliane. Moja matka, Elize Macpherson, była prześliczną młodą blondyneczką. Kto by pomyślał, że ta drobna osiemnastolatka pochodząca z rodu o długiej i szlachetnej tradycji zajdzie w nastoletnią ciąże. Pewnie się domyślacie, że zakochała się w nieodpowiednim chłopaku, który był jej pierwszą miłością. Nazywał się Thomas i był demonem. Bawił się każdą osobą na ziemi, a musiał właśnie sobie wybrać tą młodą Szkotkę na zasianie swojego diabelskiego nasienia. Co gorsza, cała rodzina nie zostawiła na niej suchej nitki: byli wspaniali dopóki robiła wszystko jak należy. Została sama, bez pieniędzy i jakich kol wiek środków do życia – jedyne co mogła zatrzymać to nazwisko, które nie niosło ze sobą żadnych korzyści. Podobno nigdy nie płakałam w okresie niemowlęcym, ani nie sprawiałam problemów. Mój kochany ojciec okazał swoją wspaniałomyślną łaskę i załatwił nam kawalerkę w najgorszym osiedlu Glasglow. Więc tak o to Elize zaczęła pracować jako sprzątaczka w barach, aby jej ukochanej córce żyło się w miarę godnie. Nadal nie rozumiem jak to możliwe, że nie porzuciła mnie na pastwę losu. To właśnie nazywane jest miłością.
A więc dorastałam w szarym blokowisku. Nie wiedzieć czemu, dzieci zawsze mnie unikały. Może dlatego, że byłam drobna, słaba, łatwo ulegałam wypadkom? Kiedyś niefortunnie zawaliła się pode mną zjeżdżalnia i miałam poważny uraz kręgosłupa. Nic nie pamiętam, ale o dziwo nic mi się stało – wiecie dlaczego? Thomas mnie uratował. Był to 2 raz w życiu kiedy miałam z nim styczność. Okropna blizna na lędźwiach jednak pozostała, przypominając o tym, że znów mam dług wdzięczności do własnego ojca. W podstawówce byłam obiektem drwin z powodu moich rudych włosów i piegowatej twarzy. Wydawać by się mogło, że mam piękne zielone oczy – nic bardziej mylnego – odziedziczyłam po Elize błękitne tęczówki, tak blade, że niemal wpadały w biel. Nikt tak nie wyglądał więc się nie dziwię, ze za plecami ludzie nie patrzyli na mnie przyjaznym okiem.  W szkole szło mi przeciętnie – nie radziłam sobie dobrze z językiem ojczystym, ale bardzo szybko opanowałam Francuzki i Niemiecki. W mojej dzielnicy mieszkali imigranci z tamtych regionów i często wśród nich przebywałam. Tam czułam się bezpiecznie i pierwszy raz w życiu byłam akceptowana i szanowana przez większą grupę ludzi. Niestety moja matka popadła w konflikty ze Szkocką mafią i musiała się wynosić z kraju. Wraz z Niemieckimi przyjaciółmi udało nam się wyjechać do Monachium.
Miałam 16 lat kiedy zawitałam w stolicy Bawarii, a Elize obiecała mi lepsze życie. Była bardzo dobrą matką, ale niedoświadczoną. Nie umiała mnie przypilnować dlatego robiłam to na co miałam ochotę. Uwierzycie mi, że nigdy tego nie nadużywałam? Życie w Niemczech okazało się bajką. Dostałam się do dość dobrego liceum gdzie mogłam dalej kształcić się w kierunku językowym. Nadal nie przepadałam za językiem angielskim, ale dopracowałam do perfekcji te dwa poprzednie i zaczęłam naukę włoskiego. Wraz z sukcesami przychodziły stypendia i stać nas było na wynajęcie większego mieszkania. Matka znalazła dobrze płatną pracę, zakochała się. Byłyśmy szczęśliwe.
Zbyt długo byłam szczęśliwa. Moje 18 urodziny okazały się najkoszmarniejszym dniem jaki można było przeżyć. W Monachium nikt nie wyśmiewał się z powodu mojego wyglądu – co prawda byłam niska, ruda burza włosów się nie zmieniła, moja twarz była przyprószona jeszcze większą ilością piegów. Tylko mała grupa przyjaciół wiedziała o mojej dacie urodzin i przygotowali dla mnie małą niespodziankę – nie była to pijacka szalona impreza. Siedzieliśmy przy lampce szampana i podawaliśmy sobie blanta rozmawiając o swoich marzeniach i planach na przyszłość. Nie miałam ochoty wracać do domu, ale obiecałam matce że spędzę z nią trochę czasu. Przeklinam siebie do dziś iż zdecydowałam się wracać skrótem. Natura obdarzyła mnie dość dużym biustem i okrągłymi biodrami. Wpadłam w zasadzkę przygotowaną przez najgorszą paczkę w mojej szkole. Złapali mnie i zgwałcili. Mówiłam już o tym, że byłam dziewicą? Zostałam brutalnie zaatakowana i nie poprzestali tylko na jednej penetracji. W ciągu dwóch godzin moim kosztem zabawiło się pięciu chłopaków z nieograniczoną seksualną wyobraźnią. W koszmarach nawiedza mnie to co ze mną wyprawiali. Leżałam na podłodze i zalewałam się łzami i wtedy po raz trzeci w życiu pojawił się mój ukochany ojczulek. Na moich oczach dokonał masakry o jakiej sobie nie śnicie. I nawet nie odezwał się do mnie słowem. Spojrzał na mnie tylko z pogardą jakbym była największym śmieciem za ziemi. Jakbym splamiła jego honor. Wróciłam do domu dopiero nad ranem. Moja mama nigdy nie dowiedziała się czego byłam świadkiem. Wszystkie lęki ukryłam głęboko siebie i żyłam jak dawniej. Rok później dostałam się na uniwersytet w Monachium i zaczęłam studiować lingwistykę.  Jedynie czego nie byłam w stanie zrobić to zakochać się. Łamałam serce wielu chłopakom, bo umiałam się z nimi perfekcyjnie przyjaźnić, ale nie byłam w stanie im zaufać. Bałam się ich dotyku i wszystkiego co miałoby wkroczyć w granice miłości. Parę razy całowałam ich, jak mnie poprosili – były to jednak chłodne zbliżenia, o których nikt nie wspominał.
Mając 22 lata zdałam licencjat. Przede mną zdanie magistra, ale stwierdziłam że może to poczekać. Oznajmiłam Elize, że muszę odbyć podróż do miasta gdzie podobno urodził się mój ojciec. Nic nie powiedziała, tylko dała mi pieniądze abym zrobiła co uważam.
Przybyłam do Mystic Falls aby zmierzyć się z moimi własnymi demonami.

Cechy postaci:

Pierwsze co powinieneś o mnie wiedzieć: jestem realistką. Trzymam się mocno ziemi, sprawdzonych faktów oraz tego co mówi mi umysł. Nie wyklucza to faktu iż dużo marzę i często chodzę zamyślona. Podchodze bardzo ostrożnie do wszelkich znajomości i ciężko mi zaufać komuś w przeciągu paru godzin. Zycie w blokowiskach nauczyło mnie szacunku do drugiej osoby oraz twardego stania przy swoim zdaniu. Nie dam sobie wmówić czegoś co jest niezgodne z moimi przekonaniami. Jestem pyskata lecz nie wulgarna. Zdarzyło mi się wdawać w bójki, ale raczej wolę słownie rozwiązywać sprawy. Mam cierpki, Szkocki charakter. Lecz wbrew pozorom jest bardzo cichą osobą. Na pierwszy rzut oka powiesz: co to za cicha, szara myszka? Okropne doświadczenia z życia chowam głęboko w sobie. Lubię rozmawiać z mężczyznami, ale z powodu gwałtu nie zbliżam się do nich bliżej niż tylko strefa przyjaźni. Co jeszcze powinieneś człowieku o mnie wiedzieć… Lubię gdy ludzie zwracają na mnie uwagę, ale ze względu na charakter. Możemy być przyjaciółmi, nie szukaj u mnie wroga.
Fakt istnienia miłości odsuwam od mojego życia. Nie szukam i nie chcę jej. Kłamałam. Pragnę prawdziwej miłości, ale nie wierzę iż ktoś może kochać córkę demona. Nie wiem czy jestem romantyczką, życie nie pozwoliło mi isć na zadną randkę.

Wygląd postaci:

Gdy staję przed lustrem widzę 160 cm wzrostu. Znienawidzone duże piersi, krągłe biodra oraz pupę. Zgrabne nogi są zasługa codziennego biegania o 7 rano. Na plecach nadal widnieje blizna po wypadku z dzieciństwa. Paznokcie mam zawsze pomalowane na beżowy kolor – niezależnie od okazji. Prawie się nie maluję, stawiam na naturalność. Mam sporo piegów nie tylko na twarzy ale i na dekolcie oraz ramionach. Odziedziczyłam po matce mały nos, duże oraz pełne usta i jasno-błękitne oczy. Włosy mam długie, falowane. Bardzo lubię je farbować: dawno nie były już rude. Miałam na głowie blond, róż, kasztan a teraz stawiam na ciemny brąz. Mój ubiór nie wyróżnia się na ulicach – wyglądam jak każda młoda kobieta. Jednak już od czasów liceum znalazły się osoby lubiące mówić ze mam urodę prostytutki. Nie zważam na to.

Dodatkowe informacje:

nie ma żadnego nałogu
mówiąc po angielsku w jej głosie słychać mocny szkocki akcent
bardzo boi się krwi
wie wszystko o świecie nadnaturalnym, ale nigdy się do tego nie przyznaje
jedyna osoba którą kocha to jej matka
przyjeżdżając do ameryki miesiąc podróżowała autostopem
podczas pobytu w Los Angeles zrobiła parę zdjęć do magazynów dla panów
pomimo gwałtu nie widzi problemu w tym, że mężczyźni patrza na nią jak na obiekt sexualny
na studiach uważaną ja za lesbijkę
ma nadzieję, że kiedyś porozmawia z ojcem
szaleje na punkcie farbowania włosów

wizerunek: Lindsey Lohan