*Wychodzi*

Rosalie Delacure napisał:

<Wchodzi razem z Deanem i od razu kieruje się na północ w stronę grobów>

*idzie za Rosalie*
Uroczo tu.

Rosalie Delacure napisał:

DeanWest napisał:

Rosalie Delacure napisał:

<Wchodzi razem z Deanem i od razu kieruje się na północ w stronę grobów>

*idzie za Rosalie*
Uroczo tu.

<Wywróciła oczami słysząc jego słowa>
Tak, bardzo
<westchnęła i szła dalej by w pewnym momencie się zatrzymać, stanęła przy grobie z napisem "Ashley Delacure" i przymknęła na chwilę oczy>
Okłamałam Cię, to nie był przypadek, że tutaj przyjechałam, moja siostra kiedyś tu mieszkała..

*spojrzał na nagrobek*
Przykro mi...

Rosalie Delacure napisał:

DeanWest napisał:

Rosalie Delacure napisał:

<Wywróciła oczami słysząc jego słowa>
Tak, bardzo
<westchnęła i szła dalej by w pewnym momencie się zatrzymać, stanęła przy grobie z napisem "Ashley Delacure" i przymknęła na chwilę oczy>
Okłamałam Cię, to nie był przypadek, że tutaj przyjechałam, moja siostra kiedyś tu mieszkała..

*spojrzał na nagrobek*
Przykro mi...

<Wzniosła oczy ku niebu biorąc głęboki oddech>
Chodzi o to, że to wszystko moja wina.. Ashley była najstarsza, zawsze wszędzie za nią biegałam, od małego chciałam być taka jak ona, potem jak skończyłam szesnaście lat i zaczęłam robić karierę to cóż, za wszelką cenę chciałam jej dopiec, robiłam wszystko by być lepsza, naprawdę jej nienawidziłam i ona zaczęła nienawidzić mnie, bo nie potrafiła zrozumieć tego jak bardzo się zmieniłam... Kłóciłyśmy się o wszystko, aż w końcu Ash miała dość i wyjechała, ledwo co tutaj przyjechała to została zabita.. I każdego dnia czuję, że to przeze mnie, nie mówię o niej nikomu, w moim domu też nigdy o niej nikt nie wspominał, ale to nie znika, cały czas czuję ból i żałuję, że byłam dla niej taka paskudna, że wszystko zepsułam i ją w pewnym sensie zabiłam...

*objął ją ramieniem*
Nie przejmuj się. Najważniejsze jest to, co jest teraz.

Rosalie Delacure napisał:

DeanWest napisał:

Rosalie Delacure napisał:

<Wzniosła oczy ku niebu biorąc głęboki oddech>
Chodzi o to, że to wszystko moja wina.. Ashley była najstarsza, zawsze wszędzie za nią biegałam, od małego chciałam być taka jak ona, potem jak skończyłam szesnaście lat i zaczęłam robić karierę to cóż, za wszelką cenę chciałam jej dopiec, robiłam wszystko by być lepsza, naprawdę jej nienawidziłam i ona zaczęła nienawidzić mnie, bo nie potrafiła zrozumieć tego jak bardzo się zmieniłam... Kłóciłyśmy się o wszystko, aż w końcu Ash miała dość i wyjechała, ledwo co tutaj przyjechała to została zabita.. I każdego dnia czuję, że to przeze mnie, nie mówię o niej nikomu, w moim domu też nigdy o niej nikt nie wspominał, ale to nie znika, cały czas czuję ból i żałuję, że byłam dla niej taka paskudna, że wszystko zepsułam i ją w pewnym sensie zabiłam...

*objął ją ramieniem*
Nie przejmuj się. Najważniejsze jest to, co jest teraz.

Ale każdego dnia żałuję, to nie znika i nigdy nie zniknie...
<Przygryzła swoją dolną wargę i wtuliła się w niego>
Przyjechałam tutaj, bo chciałam dowiedzieć się kto to zrobił, miałam różne plany, ale teraz tego nie chcę, nie chcę wracać do przeszłości>
<Westchnęła>
Dean, właśnie najważniejsze jest to co teraz, pomyśl o tym i o swoim bracie..

Cóż, mój brat nie chciał ze mną rozmawiać. A ja nie chcę wchodzić mu w drogę. Jeśli mnie nie chce, zrozumiem. Ma ku temu powody...
*spojrzał w niebo*

Rosalie Delacure napisał:

DeanWest napisał:

Rosalie Delacure napisał:

Ale każdego dnia żałuję, to nie znika i nigdy nie zniknie...
<Przygryzła swoją dolną wargę i wtuliła się w niego>
Przyjechałam tutaj, bo chciałam dowiedzieć się kto to zrobił, miałam różne plany, ale teraz tego nie chcę, nie chcę wracać do przeszłości>
<Westchnęła>
Dean, właśnie najważniejsze jest to co teraz, pomyśl o tym i o swoim bracie..

Cóż, mój brat nie chciał ze mną rozmawiać. A ja nie chcę wchodzić mu w drogę. Jeśli mnie nie chce, zrozumiem. Ma ku temu powody...
*spojrzał w niebo*

Nawet najgorsze rzeczy da się wybaczyć!
<powiedziała uparcie>

On taki nie jest
*warknął*

Rosalie Delacure napisał:

DeanWest napisał:

Rosalie Delacure napisał:

Nawet najgorsze rzeczy da się wybaczyć!
<powiedziała uparcie>

On taki nie jest
*warknął*

Więc co zrobiłeś, że uważasz, że nawet tego Ci nie wybaczy?
<Poruszyła brwiami>

Nie chcę o tym rozmawiać
*zamknął oczy*

Rosalie Delacure napisał:

DeanWest napisał:

Rosalie Delacure napisał:

Więc co zrobiłeś, że uważasz, że nawet tego Ci nie wybaczy?
<Poruszyła brwiami>

Nie chcę o tym rozmawiać
*zamknął oczy*

A kiedykolwiek z kimkolwiek o tym rozmawiałeś? Czasem lepiej jest coś z siebie wyrzucić
<westchnęłam>
Powiedziałam Ci coś o czym nikt nie wie.... Naprawdę możesz mi zaufać

Nigdy z nikim o tym nie rozmawiałem i nie mam zamiaru
*zbliżył się do niej, by po chwili zniknąć*

Rosalie Delacure napisał:

DeanWest napisał:

Rosalie Delacure napisał:

A kiedykolwiek z kimkolwiek o tym rozmawiałeś? Czasem lepiej jest coś z siebie wyrzucić
<westchnęłam>
Powiedziałam Ci coś o czym nikt nie wie.... Naprawdę możesz mi zaufać

Nigdy z nikim o tym nie rozmawiałem i nie mam zamiaru
*zbliżył się do niej, by po chwili zniknąć*

Dean!
<Krzyknęła i zaczęła się rozglądać, nigdzie go nie widziała, więc westchnęła ciężko i kucnęła przed nagrobkiem chowając twarz w dłoniach>

<Po chwili wychodzi i wraca do domu>

<po jakimś czasie znudzona wychodzi>

Annabeth Blake napisał:

<wchodzi na cmentarz, siada pod drzewem, nie może pohamować łez>

*wchodzi, zauważając płaczącą Ann od razu do niej podchodzi i niepewnie siada. nic jednak nie mówi tylko obejmuje ją ramieniem*

*Przychodzi wymienia kwiatki na grobie mamy a na grobie cioci kładzie wiazanke*Przepraszam was ,ze mnie tu niebyło ale nie umiałam sobie poradzić.Prawdo podobnie znalazłam tate *powiedziała*przyjde jutro Kocham Was*poszła*

SamuelBlackwood napisał:

Annabeth Blake napisał:

SamuelBlackwood napisał:

*wchodzi, zauważając płaczącą Ann od razu do niej podchodzi i niepewnie siada. nic jednak nie mówi tylko obejmuje ją ramieniem*

<odwraca głowę i chowa twarz w jego ramieniu> Dlaczego to wszystko musi być takie skomplikowane? <pyta. Jej słowa są tłumione przez jego koszulkę>

Życie jest skomplikowane. *mówi cicho, głaszcząc ją po włosach. szybko jednak przestał, karcąc się w myślach* A życie wampira jest bardziej skomplikowane, niż życie człowieka. *Wzrusza lekko ramionami* Co się stało?

Długo by opowiadać <odsunęła się od niego i powycierała policzki> Strasznie namieszałam, a próbując to naprawić zrobiło się jeszcze gorzej <pociagnęła nosem> Nie chcę się tak czuć.