<zaplotła ręce na piersi> Wynoś się stąd <powiedziała wskazując mi drzwi> I weź ją ze sobą. Nie mam zamiaru jej skrzywdzić. Nie mam zamiaru dokończyć przemiany.

Wziąłeś sobie za punkt honoru żeby zniszczyć moje życie, czy co? <powiedziała mierząc wzrokiem blondynkę. Przeniosła wzrok na Samuela> Podaj mi jeden konkrety powód, dlaczego miałabym zmienić się w wampira. Czemu ci zależy? <popatrzyła się mu w oczy>

Ostatnio edytowany przez Annabeth Blake (08-06-13 20:05:34)

Ty nic nie rozumiesz <pokręciła głową> Ja nigdy nie pragnęłam takiego życia. Żebym jeszcze miała dla kogo żyć <prychnęła pod nosem> Moi rodzice zginęli, przyjaciele odwrócili się ode mnie. Nic mnie już nie trzyma na tym świecie. Nie odbieraj mi prawa wyboru.

Ostatnio edytowany przez Annabeth Blake (08-06-13 20:18:37)

<bierze głęboki wdech> Jestem zmuszona odrzucić twoją propozycję.

<dławi się krwią i patrzy z wyrzutem na Samuela. Po chwili jednak bierze kilka łyków krwi, która okazuje się być lepsza od wszystkiego, co kiedykolwiek jadła czy piła. Przełyka kolejną porcję. Czuje, jak puls dziewczyny słabnie, jednak nie przejmuje się tym. Liczy się tylko jedno. Krew.>

<z trudem powstrzymała się, żeby go nie zaatakować. Podeszła do lustra wiszącego na ścianie. Miała przekrwione, czerwone oczy i ciemne żyły na policzkach. Po brodzie ciekła jej krew skapując na dywan. Ze wstrętem do samej siebie odsunęła się od ściany>

<wystawiła rękę przez okno i szybko cofnęła ją z sykiem, gdy na dłoni zaczęły pojawiać się pęcherze> To teraz jestem uziemiona w domu? Ekstra. <powiedziała i pomaszerowała do łazienki, by zmyć krew z twarzy. Omijała miejsca, gdzie promienie słoneczne wpadały do pomieszczenia>

<wróciła z łazienki. Gdy zdała sobie sprawę, że została sama ostrożnie pozasłaniała wszystkie okna i usiadła na kanapie w salonie. Widząc obok siebie strużkę światła zaczęła bawić się w delikatne przypalanie dłoni i obserwowanie procesu gojenia>

Ostatnio edytowany przez Annabeth Blake (08-06-13 21:24:19)

*podchodzi pod dom Ann, kładzie pod jej drzwiami kopertę z pierścionkiem w środku. odchodzi*

<budzi się, przebiera, wychodzi z domu>

<po kilkunastu minutach idzie pod prysznic i kładzie się spać próbując zapomnieć o palącym bólu w gardle>

<przybiega do domu, ze wstrętem zmywa z siebie krew. "Zraniłam człowieka", chodzi jej po głowie. Nie może się uwolnić od tej myśli. Kładzie się do łóżka, ale długo nie może zasnąć, po jakimś czasie sen przychodzi>