*Wchodzi i ćwiczy strzelanie *

*Weszła i przez chwilę przyglądała się ludziom. W końcu ustawiła się na stanowisku z bronią palną. Wzięła do ręki jeden pistolet, założyła nauszniki i zaczęła ćwiczyć strzelanie*

*weszla i zaczela cwiczyc strzelanie *

< Miranda pojawia się wraz z Deanem. Dziewczyna rozgląda się dookoła i opiera się o ścianę. Patrzy na Deana wyczekującym wzrokiem > Co teraz, D. ? < uśmiechneła się pod nosem, mówiąc sms zdrobnienie jego imienia >

< złapała pistolet w ręce. Przyjrzała mu się dokładnie i słuchała instruktarza Deana > Miałam kiedyś kontakt z broną, jak byłam mała. Ojciec zabierał mnie do jednostki i tam widziałam różne rodzaje broni. < staneła przed chłopakiem i spojrzała mu głęboko w oczy >

< pokręciła przecząco głową > Tata nie pozwalał mi bawić się bronią, jestem grzeczną dziewczynką < uśmiechnęła się zadziornie do chłopaka i powtórzyła jego ruchy. Wycelowała w tarczę i oddała również 3 strzały. Odchylenie od środka tarczy nie było duże. Stanęła przy chłopaku i potrząsnęła włosami > To jest twoja codzienność, tak? < spojrzała mu głęboko w oczy i delikatnie końcem języka przejechała po swojej górnej wardze >

< spojrzała na niego z politowaniem > proszę, tylko nie młoda... to tylko 8 lat różnicy < uśmiechnęła się zadziornie i poprawiła włosy > mogę ci udowodnić, ze to wcale nie jest tak dużo . < oparła się ścianę i nie spuszcała z niego oczu > Zanim skończyłeś 10 lat? Jestem pod wrażeniem... Mogę zadać jeszcze jakieś pytanie ?

< uśmiechnęła się szczerze do chłopaka. bardzo by nie chciała aby traktował ją jak gówniarę > Od zawsze jesteś taki zamknięty w sobie, zdystansowany < podeszła do niego i zaglądając głęboko w oczy wyszeptała > tajemniczy ?

< nie była w stanie oderwać od niego wzroku. wzięła głęboki oddech i powiedziała > Jesteś cholernie intrygujący, wiesz ? < uśmiechneła się pod nosem i wróciła do strzelania. Oddała kolejne 3 trafienia, które były trochę bliżej środka tarczy niż poprzednio.

< Miranda zawstydziła się. Chłopak odpowiadał tak wymijająco, że M. nie wiedziała jak prowadzić tą rozmowę > Nie wiem jaki jesteś. Póki co, jesteś dla mnie łowcą, który mało mówi < założyła ręce na piersi i spojrzała w jakiś kąt > nie potrafię tego wytłumaczyć , po prostu kręca mnie tajemnice, a czuję że jesteś ich pełny < zabezpieczyła pistolet i odłożyła do na pobliską półkę >

< uśmiechnęła się z dozą wredory i założyła ręce na piersi > Dzisiaj to ty jesteś przewodnikiem, Dean < staneła przy nim i ponownie podniosła się na palcach ku jego uszom > zaskocz mnie.

< uśmiecha się delikatnie i przybliża się do chłopaka > dla mnie to nie jest problem, chcę poznać twój świat, tak aby to on mówił za ciebie < położyła mu dłoń na ramieniu i spojrzała w oczy. Odwróciła się aby zajrzeć do torby na telefon. Poczuła pewnien dziwny chłód jak wtedy kiedy pojawiają się duchy. Odwróciła się gwałtownie w stronę chłopaka > Dean, wszystko w porządku ? < spojrzała na niego niebewnym wzrokiem >