< Patrzy na niego, zaciskając wargi. > Przy wielu zaklęciach towarzyszy ogień lub silny powiew wiatru w zamkniętym pomieszczeniu, albo wstrząsy. < Wytłumaczyła mu, ocierając wierzchem dłoni krew. > Nic mi się nie stało . . . to normalne. < Kręci głową. > Nie przepraszaj, bo nie masz za co.

Tak, możemy dokończyć.Mam wystarczająco siły, nie martw się. < Patrzy mu w oczy, po czym ponownie układa dłonie nad raną chłopaka; powtarza zaklęcie, powodując te same skutki.Po kilku minutach nieustannego wypowiadania, jednej i tej samej formułki po łacińsku, kończy odsuwając się delikatnie.Momentalnie ustają wstrząsy, nie czuć wiatru, nie widać ognia, ani z jej nosa nie kapie krew.Zerka na jego klatkę piersiową, a dokładniej w miejsce, gdzie jeszcze przed chwilą znajdowała się rana. > Jak się czujesz ?

Nie musisz mi dziękować, Alex. < Wzrusza delikatnie ramionami, unosząc kącik ust do góry.  > Ja czuję się dobrze.Pewna czarownica dała mi swój dzienniczek, w którym jest wiele cennych informacji.Dzięki zaklęciom z niego, wyszłam z szpitala . . . a raczej wyskoczyłam.Cała i zdrowa, wraz z uaktywnioną magią.

Oh, nie przepraszaj tyle.  < Kręci rozbawiona głową, zakładając pasmo włosów za ucho. > Nie przemyślałam tego, po prostu . . . to było pierwsze, co przyszło mi na myśl. < Zaśmiała się cicho. >

Gdzieś to już słyszałam. < Stwierdziła z śmiechem. > Nie jesteś mi nic winny, naprawdę. < Kręci głową, wplątując jedną dłoń w włosy.Po chwili unosi kącik ust, wtulając się w niego. > Do zobaczenia, Alexandrze. < Mówi, zanim znika.Po tym bierze prysznic, ubiera swój ukochany podkoszulek oraz krótkie spodenki, rozczesuje mokre włosy, po czym kładzie się na łóżku w sypialni; zasypia. >

< Wkrótce zaczyna czuć nieprzyjemne ukłucia w klatce piersiowej, syczy z bólu w myślach.Z każdą sekundą przybierają na sile, powodując cierpienie młodej czarownicy.Chce krzyczeć - nie może.Chce zgiąć się wpół - nie może.Nie może nic zrobić.Tylko czekać na śmierć, przynajmniej tak się jej wydaje.Po kilkunastu minutach traci zdolność rozróżnienia czegokolwiek . . . Pozostaje pustka, powieki robią się ociężałe i opadają.Umiera z powodu natrętnych problemów zdrowotnych, zwiększonych przez czar Red Coat.

~*~ Kilkanaście minut później . . .

Otwiera oczy i widzi . . . swoje ciało.Całe skrępowane linami, całkowicie bezwładne.Przełyka ślinę, zasłaniając usta dłonią.Nie, to nie może by prawda.Nie mogę nie żyć . . . nie po raz kolejny ! Po chwili rozgląda się po sypialni i znika. >

< Przez kilka ostatnich dni odpoczywała w domu, bawiąc się z Lady i przeglądając różne dokumenty.Teraz ubiera się cieplej i wychodzi z rezydencji, zabezpieczając ją magią. >