< Podchodzi wraz z Caroline pod dom, cały czas nosząc Kate na rękach.Otwiera drzwi za pomocą magii i już chce przechodzi, jednak przypomina sobie o tym, że dziewczyny nie były jeszcze w jej rezydencji. > Zapraszam, w moje skromne progi. < Powiedziała, po czym przekroczyła próg drzwi.Przeszła do salonu, gdzie położyła K. na kanapie. >

< Puściła uwagę Caroline mimo uszu i dzięki magii przecięła sobie skórę na nadgarstku.Nalała trochę krwi do szklanki, którą ze sobą przyniosła.Po chwili zaczęła wypowiadać pierwsze zaklęcie, po czym drugie.Gdy poczuła, że siły ją opuszczają wypiła duszkiem krew.Przez chwilę stała nieruchomo, z zamkniętymi oczami.Jednak po otworzeniu ich, zobaczyła, że Kate się ocknęła. >

W magii nie wszystko wygląda normalnie. < Stwierdziła z ironią, przyglądając się Caroline.Gdy Kate wbiła kły w nadgarstek Cass dziewczyna cicho syknęła, jednak nie traciła sił. > Nie, właśnie wypiłam swoją krew, która tymczasowo miała właściwości wampirzej. < Uśmiechnęła się kpiąco do Care. >

< Po wyjściu dziewczyn sama wychodzi. >

< Kiedyś tam wraca do domu.Teraz siada w biurze i zaczyna przeglądać różne dokumenty. >

< 18.12 - wchodzi do domu i opada zmęczona na sofę.Przygotowuje sobie obiad, po czym praktykuje magię.  >

< 19.12 - kolejny dzień obcuje z magią, a wieczorem zasypia. >

< Dzisiaj - budzi się, powoli wychodząc z łóżka.W łazience wykonuje poranne czynności, a w garderobie ubiera się.Bierze jeszcze dużą torbę, do której wpakowuje potrzebne rzeczy, po czym wychodzi. >

Ostatnio edytowany przez Cassandra Harris (20-12-13 13:13:51)

< Kiedyś tam wraca do domu i przez kolejne dni praktykuje magię.Teraz bierze szybki prysznic, nakłada makijaż, spina włosy oraz ubiera się.W kuchni przyszykowuje sobie śniadanie, które nie dokańcza, czując się już syta.Bawi się przez chwilę z Lady, po czym zakłada na siebie płaszcz i buty; wychodzi. >

SMS od Meg: ok, zaraz tam przyjdę.

SMS: O 19 u Ciebie. Tylko.. podeślij adres.

< Podchodzi pod dom, zastanawiając się jakim pieprzonym cudem trafiła tutaj dopiero po kilku godzinach.Widząc postać Alexandra przy drzwiach podchodzi tam, stając obok niego. > Mam nadzieję, że nie czekałeś zbyt długo. < Odszukała szybko klucze i otworzyła dom; wpuszcza go do środka. >

< Patrzy na niego zdezorientowana, przełykając ślinę.Ściąga szybko płaszcz i buty, rzucając je na ziemię.Wchodzi do salonu i staje przy sofie, na której leży chłopak. > Co się stało ? < Marszczy brwi. >

< Zakrywa usta dłonią, gdy widzi ogromną ranę. > Masz szczęście, dzisiaj udało mi się . . . uaktywnić moją moc na nowo. < Idzie w kierunku półki z starymi księgami.Wyciąga jedną z najstarszych, zdmuchując z niej kurz.Zaczyna niecierpliwie wertować strony, próbując dojrzeć odpowiednie zaklęcie. >

< W końcu znajduje formułkę, którą szukała; wyrywa skrawek papieru z księgi. Z powrotem podchodzi do sofy, siadając na jej skraju.Układa dłonie nad klatką piersiową Alexandra, patrząc przez ułamek sekundy na słowa zaklęcia.Po chwili zaczyna je wypowiadać, powodując częściowe wstrząśnięcia domu, powiew wiatru i otoczenie ich ogniem; z nosa ciurkiem cieknie jej krew. >