Imię i Nazwisko-Beverly Penn
Wiek-120/20
Nadnaturalność-Hybryda

Chyba najpierw powinnam się przedstawić...
Nazywam się Beverly Penn. Z pochodzenia jestem Brytyjką co można rozpoznać nie tylko po moim wyraźnym akcencie, ale także po moim zamiłowaniu do Wielkiej Brytanii. Urodziłam się w roku... Tak to był rok 1894. Przez całe dzieciństwo mieszkałam z rodzicami i starszą siostrą w rodzinnym domu w samym centrum Londynu. Byliśmy szczęśliwą rodziną. Co prawda Jennifer-bo tak nazywała się moja starsza siostra, którą kochałam ponad wszystko-często się na mnie wściekała o byle drobiazg ale... Mimo wszystko kochałam ją.
Wszystko było wspaniale... Dopóki nie zachorowałam.
Na przełomie dziewiętnastu i dwudziestu lat wykryto u mnie gruźlicę. Lekarze nie dawali mi żadnych szans na przeżycie choroby. Odizolowali mnie od wszystkich przyjaciół jakich miałam. Nawet od rodziny. musiałam wyjechać z Londynu, ponieważ było niebezpieczeństwo, że przeze mnie Londyn zaatakowałaby epidemia ciężkiej i śmiertelnej w tamtych czasach gruźlicy. Nie chciałam nikogo narażać. Wsiadłam na statek i wypłynęłam do Ameryki. Wynajęłam pokój w Nowym Jorku. Często bywałam u lekarzy, którzy stwierdzali tą samą diagnozę co w Londynie... miałam z góry powiedziane że umrę szybko. Zaszyłam się w wynajętym mieszkaniu. Lubiłam go... Przypominał mój stary dom w Londynie...


Gdy już...umierałam, pojawił się pewien lekarz. Przyszedł do mojego mieszkania osobiście. Powiedział mi, że mój przypadek jest słynny choć ja sama w to szczerze wątpiłam. Gdyby był słynny prawdopodobnie już bym tutaj nie mieszkała. Albo nie żyła-w ostateczności.

Tajemniczy lekarz powiedział mi także to że może mnie uleczyć. I uleczył. W dziwny sposób ale uleczył. Dał mi swoją krew.
Nie był normalnym człowiekiem byłam tego pewna. Bo czy normalni ludzie uleczają za pomocą krwi.
Na początku myślałam, że jest aniołem zesłanym prosto z nieba. Jak się wkrótce okazało, myliłam się. Był wampirem. Przemienił mnie bez ojej zgody i... zniknął-mogłam się tego spodziewać.


Byłam już zdrowa... Ale za cenę bycia krwiożerczą bestią. Szczerze? Bałam się dokończyć przemianę. Nie chciałam być potworem.
Postanowiłam wrócić do Londynu. Na statku po raz pierwszy się pożywiłam. Na szczęście w porę się powstrzymałam przed zabiciem tego nieszczęśnika. Po powrocie do domu rodzice widząc mnie, nie mogły uwierzyć. Twierdzili że zmarłam... A moja siostra? Jennifer była wściekła. Stwierdziła, że wszystko psuję. Zawsze wiedziałam, że była zazdrosna o to, że rodzice bardziej interesowali się mną ale nigdy nie wierzyłam w to jak bardzo mnie przez to znienawidziła. Rodzice zostawili nas same. Jenn postanowiła skorzystać z okazji i rzuciła się na mnie z nożem. Nie mogłam... Albo zwyczajnie nie chciałam uwierzyć w to co chciała zrobić. Zanim zareagowałam wbiła mi nóż prosto w serce. Wtedy własnie dowiedziałam się, że zwykła broń nie może mnie zabić. Gdy już myślałam że choć trochę uspokoiłam siostrę ta znów usiłowała mnie zabić. ,Tym razem nogą od krzesła, którą wyrwała. Wbiła mi ją w ramie. Szybko wyjęłam "kołek" i wyrzuciłam go przed siebie. Byłam wściekła. Jak osoba, którą tak kochałam usiłowała mnie zabić! Dwa razy!
Uderzyłam ją mocno w twarz, a ona upadła. Uderzyła głową o róg stołu. Z tyłu jej głowy pojawiła się rana. Zobaczyłam krew. Nie potrafiłam się powstrzymać. W przypływie gniewu i szaleństwa, pożywiłam się na mojej siostrze... Zabijając ją na miejscu. Po tym wszystkim uciekłam. Znowu.
Wkrótce dowiedziałam się że w mojej rodzinie od dawna był nieuaktywniony gen wilkołactwa. Po zabiciu Jennifer stałam się hybrydą.

Przez około 100 lat podróżowałam po Europie... Mieszkałam w Kornwalii, Walii, Francji, Amsterdamie... Lecz w końcu, 5 lat temu wróciłam do Londynu. Do przytłaczających mnie wspomnień... Dopiero niedawno dowiedziałam się o pewnym miasteczku w Stanach Zjednoczonych. Od razu postanowiłam tam polecieć. Zainteresowała mnie nazwa... Mystic Falls. Jeszcze przed przyjazdem ku,piłam sobie dom.
myślę że dopiero tam zacznę żyć na nowo... Bez pamiętania o przeszłości.



Od zawsze byłam uprzejma i tolerancyjna. Tak zostałam wychowana przez moich rodziców. Lubię zawierać nowe znajomości, jestem raczej otwarta i śmiała, ale czasem się zamykam w sobie. Jestem z natury słodką i uroczą uwodzicielką. Szybko się zakochuję. Często ludzie postrzegają mnie za zadziorną i wredną, ale to tylko pozory. Ukrywam się pod maską wrednej wampirzycy. Gdy ludzie poznają mnie bliżej, jestem całkiem inna. Przyjazna, zabawna, miła...
Szczerze? Nawet przy pierwszym poznaniu można stwierdzić, że tylko ukrywam swoje prawdziwe ja. Mam setki twarzy, inną na każdy dzień roku. Zazwyczaj mój nastrój zależy od humoru jaki mam w danym dniu. Myślę że mam... Trudny charakter. W pewien sposób.



Zdolności? Umiem to co zwyczajna hybryda. Myślę że mogę być słabsza od innych poprzez to, że nie piję "prosto z żyły". Zawsze boję się, że stracę panowanie i kogoś zabiję. Zazwyczaj piję krew z torebki, ewentualnie zwierzęcą.

Ciekawostki...
-Piję tylko krew z torebki lub zwierzęcą... To znaczy... Czasem lubię pożywić się krwią prosto z żyły, ale zwyczajnie się boję. Nie chcę zabijać.
-W czasie Drugiej Wojny Światowej miałam wyłączone uczucia. Teraz myślę, że nigdy nie chciałabym tego powtarzać.
-Jako wampir jestem pewniejsza siebie.

-Na początku nie dopuszczałam do siebie myśli, że mogę być potworem, ale teraz? Lubię to.
-Urodziłam się 14 września 1894 roku.
-Zawsze lubiłam chodzić w sukienkach lub wykwintnych sukniach. Ubieram się dziewczęco ale z pazurem.
Przynajmniej teraz bo o gorsetach nie mogę tego powiedzieć...




Wizerunku użyczyła: Jessica Brown Findlay

Ostatnio edytowany przez Beverly Penn (04-04-14 10:30:56)